در دنیای زبان‌های برنامه‌نویسی، هیچ توقفی در پیشرفت و نوآوری وجود ندارد. توسعه دهندگان همیشه به دنبال یک زبان ساده تر و سطح بالاتر می گردند که نیاز های پییچیده تری را نیز حل کند. زبان برنامه نویسی golang با همین هدف به میدان آمد و در همان اوایل پیدایش، باعث غافلگیری بسیاری شد.

این زبان در ابتدا یک زبان آزمایشی بوده است که توسط توسعه دهندگان گوگل ساخته شد. این زبان در عین حال که نقاط ضعف زبان های دیگر را ندارد، نقاط قوت زبان های قبلی را نیز در خود حفظ کرده است. بعضی ویژگی های این زبان:

• کامپایل و اجرای بسیار سریع
• بهبود در خوانایی کد
• امنیت حافظه
• نگهداری ساده تر کتابخانه های وابسته و …

برخی ویژگی هایی که این زبان را از زبان های پیشین متمایز می کند:

چند کاره بودن و همزمانی

از آنجا که سخت افزار با گذشت زمان پیچیده می شود ، تولیدکنندگان همچنان برای اطمینان از عملکرد بهتر سیستم، هسته هایی را به سیستم اضافه می کنند. برای مدیریت این تعداد زیاد هسته، سیستم باید بتواند از طریق میکروسرویس ها، مدیریت صف ها و حفظ حافظه ی کش، اتصالات پایگاه داده را حفظ کند. به همین دلیل سخت افزارهای امروزی به یک زبان برنامه نویسی نیاز دارند که بتواند از همزمانی بهتر پشتیبانی کند و بتواند با افزایش هسته های اضافه شده در طول زمان، عملکرد را نیز بهبود دهد.
اکثر زبان های برنامه نویسی از پس اجرای همزمان چندین کار بر نمی آیند و بنابراین، اغلب سرعت برنامه نویسی ، تدوین و اجرا را کاهش می دهند. اینجاست که Go به عنوان مناسب ترین گزینه برای پشتیبانی از محیط چند کاره ای و همزمانی ارائه می شود.
Go به عنوان یک زبان در زمانی تصور شد که پردازنده های چند هسته ای به طور گسترده در سراسر سخت افزار های پیچیده در دسترس قرار گرفتند. طبیعتاً سازندگان Go تمرکز ویژه ای بر روی همزمانی داشتند. Go با goroutines کار می کند و نه با thread ها، و به این زبان این امکان را می دهد تا همزمان تعداد زیادی از کارها را با هم انجام دهد.

زبان go از درون به سخت افزار قدرت می بخشد

پردازنده های سخت افزار فقط باینری ها را می فهمند، بنابراین هر برنامه ساخته شده با زبان جاوا یا JVM به باینری تفسیر می شود. این تفسیر در سطح سخت افزاری در واقع به زمان مورد نیاز برای اجرا می افزاید. به همین دلیل است که زبانهایی مانند C / C++ که زبان کامپایل شده هستند، مرحله تفسیر را حذف می کنند. در واقع می توانند عملکرد و سرعت اجرا را افزایش دهند.
اما استخراج متغیرها و تخصیص آنها در این C / C ++ شامل پیچیدگی ها و زمان زیادی است. اینجاست که Go به عنوان یک راه حل ایده آل ارائه می شود که بهترین های هر دو حوزه را به ارمغان می آورد. زبان برنامه نویسی golang دقیقاً مانند C / C++ یک زبان کامپایل شده است و این باعث می شود که به اندازه آنها عملکرد بالایی داشته باشد. از طرف دیگر مانند جاوا برای تخصیص متغیرها ، از جمع آوری زباله و حذف شی استفاده می کند. این موضوع باعث می شود زبان برنامه نویسی Go به عنوان یک زبان ایده آل برای کار در هر سیستم سخت افزاری باشد.

سادگی بی نظیر Go

سادگی یکی از مزیت های اصلی استقبال از زبان Go است.
بدون ژنریک: ژنریک ها یا الگوهایی که برای بسیاری از زبان های برنامه نویسی تکیه گاه اصلی هستند ، غالباً به مبهم بودن و دشواری درک می افزایند. طراحان زبان go با حذف این الگو ها کار را بسیار ساده تر کرده اند.
• قابل اجرا به تنهایی: GoLang از هیچ کتابخانه مجزا در زمان اجرا استفاده نمی کند. این به شما کمک می کند تا تمام نگرانی های درباره رخ دادن اشتباه در عدم تطابق وابستگی ها یا ورژن های مختلف زبان، از بین برود.
• بدون کتابخانه پویا: زبان go تصمیم گرفته است برای حفظ سادگی زبان از هر کتابخانه پویایی صرف نظر کند. اگرچه ، در آخرین نسخه Go 1.10 ، به توسعه دهندگان این امکان داده شده است که کتابخانه های پویا را از طریق بسته های پلاگین بارگذاری کنند. این فقط به عنوان یک قابلیت توسعه یافته گنجانده شده است.